Kwasiba, ik ben niet langer een slaaf
1752, ziet zij het licht
op de cacao plantage Caledonia in
Suriname
Met heldere donkerbruine ogen kijkt zij
naar de hemel
En barst in tranen uit.
Komt het door het scheppen naar lucht zoals
dat bij elke baby gebeurt
of beseft deze nieuw geborene dat zij als
slaaf geboren is en op zekere dag
de strijd om haar vrijheid zal moeten
aangaan?
Kwasiba groeit op. Ze wil vrij zijn en
spelen
Tot dat de meester zegt. En nu ben je oud
genoeg
Werken!
1772
Kwasiba wordt misbruikt en onderdrukt.
Ze pikt het niet meer en wilt net als
vele andere
slaven vluchten naar de bossen.
Redi Musu’s een korps van zwarte jagers
word ingezet om
de strijd aan te gaan met hun rasgenoten.
Hij, redi musi, ziet haar staan.
Zij, kijkt hem vol haat aan.
‘Wat een verrader!’, denkt zij.
Zij wilt vluchten, vechten, doden.
Maar op dat ene moment.
Die ene seconde waarop hun ogen elkaar treffen,
schiet er een denkbeeldige pijl van
liefde en treft hun beider hart.
Vol moed, strijd, pijn en liefde
vinden zij elkaar en de vrijheid in de binnenlanden
van Suriname.
Zij is niet langer een slaaf
naar hoofdmenu
