Oorlogsgraven
Daar staan ze: keurig in`t gelid
zoals ze voor ons ten strijde gingen,
met onverschrokken moed, trots,eer
van die ouderwetse dingen…
Snel kwam de dood, genadig
of tergend langzaam, met verbeten tranen.
Was dat het waard,die jonge levens
te breken in onze oorlogswaan?
Laat ons, in het toevallige voorbijgaan,
hen eren, en nog eens denken aan
wat zij in hun prille jongensjaren,
De onbekende soldaat
Ik
lig hier als een van de velen
te
vergaan in mijn tropisch graf
het
is alweer zolang geleden
dat
ik voor u mijn leven gaf.
Ver
van het vaderland te sterven
had
ik mij niet als lot gedacht
het
bleek zo moeilijk te verwerven
de
eer die men mij postuum nog gaf.
De
vijand heeft mij uitgemergeld
tot
op het bot mijn ziel ontkracht
maar
kan mij nu niet langer tergen
tot
hier heeft het leven mij gebracht.
Ik
hoop maar dat mijn offer zin had
de
vrijheid duur gekocht met bloed
dat
wie er na mij komen blij zijn
dat
maakt mijn leven toch nog goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten