Henk Jans

 

Vrijheid in vrede

opdat wij niet vergeten….
die woorden op monumenten en in
verhalen van geslagen wonden
waarover tijd verglijdt
als een vloed die
voetstappen in zand vervaagt

wie kent ze nog; die ze
kenden zij die vielen in
de strijd

of weggerukt van huis en
haard ontmenst, afgeslacht?

hun namen zijn geteld
gebeiteld in steen
opdat wij niet vergeten

de sponsen tijd zuigt aan de jaren
heelt zij? geneest zij? onderwijst zij?
wat kun je geloven, wat is het
goede waarvoor je staat en vecht?

waarvoor men stierf in het
besef te weten wat het was

de vrijheid te verliezen
de goede strijd te kiezen

als wij jaren later bij de graven
staan en stil zijn en herdenken

zwijgt even de woordenwindhoos  
van een woelige wereld met 
waarheden, meningen, theorieën
die kakofonie van geluiden:
de één roept dit, de ander dat

waar gaat het heen, wie kent de weg 
die leidt naar vrede
harmonie en gemeenschapszin?
het zilver van het luidkeels spreken
overstemd zo vaak het goud  dat
wacht in onuitsprekelijk zwijgen

het wacht op de dag die 
de woorden van verhalen
op waarde zal wegen
opdat vrijheid in vrede gekend zal
 zijn om een eindeloze canon te
 zingen die consonanten en
dissonanten doet samensmelten 

laten wij niet vergeten
zodat zij niet vergeefs
het leven lieten


naar hoofdmenu